نکات مهمی که قبل از اهدای خون باید بدانید

اهمیت اهدای خون

حتما تا به حال این جمله را شنیده اید: «اهدای خون، اهدای زندگی است». بله درست است. خون برای انسان آن چنان اهمیت دارد که از دست دادن مقداری از آن مساوی مرگ خواهد بود. به همین جهت اهدای خون از بهترین کمک های بشر دوستانه است که فارغ از مسائل سیاسی، مرزهای جغرافیایی و ... می توان در سراسر جهان انجام داد. خوشبختانه در ایران هم این سنت پسندیده وجود دارد؛ خصوصا در سال های اخیر با شکل گیری کمپین های مختلف، اهدای خون در ماه هایی، نظیر ماه مبارک رمضان و یا ماه محرم، تعداد زیادی از هم وطنان واجد شرایط اقدام به اهدای خون می کنند. در همین راستا، در ادامه این مقاله به بیان چند نکته مفید در مورد اهدای خون می پردازیم. امیدواریم که مفید و مورد استفاده واقع شود.

چه کسانی می توانند خون دهند؟

به طور کلی برای خون دادن فرد نباید دچار بیماری هایی که باعث کم خونی و یا اختلال احتمالی در خون می شوند، مانند بیماری های کلیوی و یا سرطانی خون اهدا کنند.

برای اهدای خون شرایط جسمی عمومی زیر باید در فرد اهدا کننده وجود داشته باشد:

حداقل 50 کیلوگرم وزن داشته باشد.
در بازه سنی بین 17 تا 65 سال باشد. البته چنان چه فرد برای بار اول خون می دهد، حداکثر سن مجاز 60 سال می باشد.
رعایت بازه زمانی حداقل دو ماهه در هر نوبت خون دهی. (البته ترجیحا بهتر است آقایان در هر سال 4 بار و خانم ها نهایتا 3 بار خون اهدا کنند).
و شرایط جزئی دیگری که قبل از اهدای خون می توانید از مراکز اهدای خون جویا شوید.

قبل از اهدای خون از سلامت وضعیت جسمی تان مطمئن شوید

همان طور که اهدای خون برای اهدا کننده امن است، دریافت خون تاثیر منفی بر روی افراد نیازمند ندارد. قبل از اهدای خون نبض و فشار خون چک می شود، پزشکان و یا قبل از اهدای خون مطمئن می شوند که اهدا کننده کم خونی نداشته باشد؛ چرا که آن ها نمی خواهند اهدا کنندگان کمبود آهن داشته باشند. قبل از اهدای خون مطمئن شوید که صبحانه و یا ناهار میل کرده اید. البته در مصرف کافئین زیاده روی نکنید. «همه ی ما روزانه چای، اسپرسو یا چیزهایی از این قبیل استفاده می کنیم، اما اهداکنندگانی هستند که هیچ چیزی نمی خورند و تنها به نوشیدن یک فنجان چای یا قهوه بسنده می کنند. در نتیجه تقریبا آب بدنشان خشک شده است. وقتی که شما خون اهدا می کنید، مایع و آب بدنتان را از دست می دهید؛ بنابراین نوشیدن آب پیش و پس از اهدا بسیار مهم و ضروری است.

شما به سختی چیزی را احساس می کنید

سوزن هایی که برای جمع آوری خون استفاده می شوند بزرگتر از آن سوزن هایی هستند که شما با آن به هنگام زدن واکسن آنفولانزا مواجه شده اید، اما همان گونه که از اسمشان معلوم است، شما تنها یک نیشگون کوچک را به هنگام تزریق احساس می کنید، لذا مساله را برای خود بزرگ نکنید. احساسی که ما در هنگام شروع اهدای خون داریم تنها روی سطح پوستمان است. روی این سوزن ها سیلیکون است، و به گونه ای ساخته شده اند که به راحتی در پوست فرو می روند و تقریبا بی دردند. بعد از آن چسبندگی اولیه، دیگر چیزی حس نخواهید کرد. اگر سوزن ها شما را می ترسانند برای 15 ثانیه به جای دیگری نگاه کنید، و سپس از پرستار یا پزشک مربوطه بخواهید که مکان تزریق را برایتان بپوشاند. از آن جا که سخت ترین قسمت کار تمام شده است، می توانید به پشت دراز بکشید و 8 تا 10 دقیقه بعدی را در همان حالت استراحت کنید.

اگر بعد از اهدای خون شیرینی بخورید مشکلی به وجود نخواهد آمد

بعد از اهدای خونتان رژیمی متعادل را در روز پیش بگیرید. نمک به نگه داری حجم بیشتری از آب که در حین اهدای خون از دست داده اید، کمک می کند. بعد از اهدای خون، ترجیحا یک میان وعده شیرین، نظیر بیسکویت و یا کلوچه مصرف کنید. ممکن است سالم ترین راه نباشد اما قطعا انتظارات اولیه پس از اهدای خون را برآورده می کند.

خون شما می تواند بیمارانی را نجات دهد که هنوز به دنیا نیامده اند

از آنجا که اکثر ما هنگامی که اتفاقی می افتد به یاد اهمیت اهدای خون می افتیم، بیشتر خونی که می دهیم برای نجات مردمی صرف می شود که هیچ گاه در اخبار ظاهر نمی شوند. از آنجا که نیاز به خون هیچ گاه از بین نمی رود، بهترین راه برای نجات جان ها این است که منظم در این امر شرکت کنیم. بیشتر خون برای حمایت از بیماران تصادفی یا بیماران سرطانی که شیمی درمانی توانایی تولید سلول قرمز و پلاکت آن ها را از بین برده است استفاده می شود. البته بیمارانی که دارای شرایطی پزشکی همچون بیماری های تولید پادتن مضر می باشند نیز به تزریق خون نیاز دارند.

همچنین بچه های زیادی در دقایق اولیه زندگی شان به خون نیاز دارند. گاهی برای نوزادان، تزریق اورژانسی پلاکت در اولین لحظات زندگی کاملا الزامی است؛ در وضعیت آن ها، مغز تازه متولد شده بسیار نرم و شکننده است؛ به همین جهت داشتن فوری این پلاکت ها از خونریزی در مغز آن ها جلوگیری کند.

توجه داشته باشید که پلاکت ها دارای عمر مفید 5 روز هستند، در حالی که کل خون می تواند برای بیش از 6 هفته نیز نگه داری شود. نیاز فوری به پلاکت ها – و اهداکنندگان پلاکت- همیشه پابرجاست.